Krwawodziób - Tringa tetanus
Status występowania w Polsce - bardzo nielicznie lub nielicznie lęgowy, nieliczny również na przelotach.
Szacowana liczebność gatunku w Polsce: 2 000-2 500 par
Siedlisko:
Krwawodziób gniazduje na otwartych, podmokłych obszarach porośniętych średniej wysokości roślinnością zielną, sąsiadującymi z terenami zalanymi płytką wodą. Związany jest przede wszystkim z wilgotnymi, zalewowymi łąkami kośnymi i pastwiskami w dolinach rzek niżowych, zasiedla również łąki na obrzeżach jezior i stawów.
Gniazduje często w towarzystwie rycyków i czajek. Jednak, zarówno do umiejscowienia gniazda, jak i przy wodzeniu piskląt preferuje miejsca zarośnięte z wyraźnie wyższą roślinnością niż występująca na tych samych stanowiskach czajka. Unika fragmentów przylegających do ściany lasu, pojedynczych drzew i zadrzewień.
Zagrożenia:
- utrata siedlisk lęgowych w wyniku zaniechania wykaszania łąk w dolinach rzek i szybkiego ich zarastania przez wysoką roślinność zielną, trzcinę i krzewy;
- utrata siedlisk lęgowych w wyniku zwiększania intensywności użytkowania kośnego łąk – przyspieszanie terminu pierwszego pokosu, wyrównywanie powierzchni gruntu (zasypywanie podmokłych obniżeń terenu), wysoki poziom nawożenia, łączenie sąsiadujących działek, podsiewanie wysokowydajnych traw;
- niska udatność lęgów spowodowana przez skrzydlate (kruk, wrona siwa, sroka) i czworonożne drapieżniki (lis, jenot, norka amerykańska i inne łasicowate) niszczące lęgi;
- w okresach wędrówek: zmniejszanie powierzchni naturalnych terenów zalewowych w dolinach rzek niżowych, regularnie podtapianych w okresie wiosennym;
Zabiegi ochronne:
- objąć obszary łąkowe stanowiące lęgowiska gatunku programami rolnośrodowiskowymi, promującymi ekstensywną gospodarkę łąkarską z możliwie późnym terminem pierwszego pokosu, niskim poziomem nawożenia, metodą koszenia od środka łanu i rozdrobnioną strukturą własności;
- odstąpić od budowy (lub rozbudowy) sieci melioracyjnej. W przypadku istniejącej sieci melioracyjnej zahamować zbyt szybki odpływ powierzchniowy poprzez budów zastawek na istniejących rowach melioracyjnych oraz zaniechanie udrażniania i pogłębiania rowów;
- zahamować sukces trzciny i krzewów na tereny łąkowe. Usuwać pojedyncze drzewa lub szpalery drzew rosnących wśród kompleksów łąk;
- podjąć redukcję liczebności drapieżników naziemnych (lis, norka amerykańska) i skrzydlatych (kruk, wrona siwa, sroka);
Status ochronny:
Ochrona gatunkowa w Polsce: gatunek objęty ochroną ścisłą, wymagający ochrony czynnej
Status zagrożenia w Europie: D gatunek zagrożony z racji zmniejszania się liczebności populacji
BirdLife International: SPEC 2
Dyrektywa Ptasia: załącznik II
Konwencja Berneńska: załącznik III
Konwencja Bońska: załącznik II