gatunki

Krwawodziób - Tringa tetanus

Status występowania w Polsce - bardzo nielicznie lub nielicznie lęgowy, nieliczny również na przelotach.

Szacowana liczebność gatunku w Polsce: 2 000-2 500 par

Siedlisko:

Krwawodziób gniazduje na otwartych, podmokłych obszarach porośniętych średniej wysokości roślinnością zielną, sąsiadującymi z terenami zalanymi płytką wodą. Związany jest przede wszystkim z wilgotnymi, zalewowymi łąkami kośnymi i pastwiskami w dolinach rzek niżowych, zasiedla również łąki na obrzeżach jezior i stawów.

Gniazduje często w towarzystwie rycyków i czajek. Jednak, zarówno do umiejscowienia gniazda, jak i przy wodzeniu piskląt preferuje miejsca zarośnięte z wyraźnie wyższą roślinnością niż występująca na tych samych stanowiskach czajka. Unika fragmentów przylegających do ściany lasu, pojedynczych drzew i zadrzewień.

Zagrożenia:

- utrata siedlisk lęgowych w wyniku zaniechania wykaszania łąk w dolinach rzek i szybkiego ich zarastania przez wysoką roślinność zielną, trzcinę i krzewy;

- utrata siedlisk lęgowych w wyniku zwiększania intensywności użytkowania kośnego łąk – przyspieszanie terminu pierwszego pokosu, wyrównywanie powierzchni gruntu (zasypywanie podmokłych obniżeń terenu), wysoki poziom nawożenia, łączenie sąsiadujących działek, podsiewanie wysokowydajnych traw;

- niska udatność lęgów spowodowana przez skrzydlate (kruk, wrona siwa, sroka) i czworonożne drapieżniki (lis, jenot, norka amerykańska i inne łasicowate) niszczące lęgi;

- w okresach wędrówek: zmniejszanie powierzchni naturalnych terenów zalewowych w dolinach rzek niżowych, regularnie podtapianych w okresie wiosennym;

Zabiegi ochronne:

- objąć obszary łąkowe stanowiące lęgowiska gatunku programami rolnośrodowiskowymi, promującymi ekstensywną gospodarkę łąkarską z możliwie późnym terminem pierwszego pokosu, niskim poziomem nawożenia, metodą koszenia od środka łanu i rozdrobnioną strukturą własności;

- odstąpić od budowy (lub rozbudowy) sieci melioracyjnej. W przypadku istniejącej sieci melioracyjnej zahamować zbyt szybki odpływ powierzchniowy poprzez budów zastawek na istniejących rowach melioracyjnych oraz zaniechanie udrażniania i pogłębiania rowów;

- zahamować sukces trzciny i krzewów na tereny łąkowe. Usuwać pojedyncze drzewa lub szpalery drzew rosnących wśród kompleksów łąk;

- podjąć redukcję liczebności drapieżników naziemnych (lis, norka amerykańska) i skrzydlatych (kruk, wrona siwa, sroka);

Status ochronny:

Ochrona gatunkowa w Polsce: gatunek objęty ochroną ścisłą, wymagający ochrony czynnej

Status zagrożenia w Europie: D gatunek zagrożony z racji zmniejszania się liczebności populacji

BirdLife International: SPEC 2

Dyrektywa Ptasia:  załącznik II

Konwencja Berneńska: załącznik III

Konwencja Bońska: załącznik II